Fundusze inwestycyjne a firmy rodzinne
W większości dostępnych materiałów, opracowań czy badań panuje zgodność co do odmienności firm rodzinnych od pozostałych, której źródłem jest nic innego jak właśnie RODZINA. Chociaż firmy rodzinne stanowią zróżnicowaną grupę podmiotów gospodarczych o różnym stopniu wpływów rodzinnych, wielkości, rodzaju prowadzonej działalności czy lokalizacji, łączącym je aspektem jest wyzwanie, któremu każda z nich niewątpliwie będzie musiała sprostać (szczególnie mając nad uwadze wiek i dojrzałość polskich przedsiębiorstw rodzinnych): sukcesja i przetrwanie firmy – niewątpliwie trudne zagadnienia dla firm rodzinnych, w którym dużą rolę odgrywa również aspekt emocjonalny, ponieważ w grę wchodzi kontynuowanie „życiowego dzieła”. Istnieje wiele powodów możliwego niepowodzenia procesu sukcesji, wśród których wymienić można przede wszystkim problem braku chęci przekazania władzy lub brak chętnych lub/i wykwalifikowanych następców należących do rodziny. Naturalnym staje się zatem pytaniem: „Czy możliwe jest zatem kontynuowanie działalności poza rodziną?”
W kolejnych miesiącach 2017 roku w Polsce dostrzega się
rosnącą aktywność funduszy private equity w zakresie fuzji i przejęć, która w
ostatnim czasie była nieco uśpiona, przede wszystkim z powodu obaw o sytuację
polityczną w kraju. Zdecydowana większość (2/3) przedstawicieli europejskich
funduszy inwestycyjnych, zgodnie z raportem CMS, oczekuje wzrostu liczby
transakcji w kolejnych 12 miesiącach. Przewiduje się, że wzrost aktywności w
obszarze fuzji i przejęć będzie można zaobserwować szczególnie w branżach
takich jak: nowe technologie, sektor dóbr konsumenckich, przemysł, jak również
farmacja czy ochrona zdrowia. Warto zauważyć, że zarządzający funduszami
private equity w Polsce wskazują również na pojawiające się okazje inwestycyjne
związane ze zmianą pokoleniową w spółkach rodzinnych i ich problemów z sukcesją
– w szczególności w kontekście wyników badania przedsiębiorczości studentów
GUESSS przeprowadzonego przez Instytut Biznesu Rodzinnego. Raport wskazuje, że
w Polsce jedynie 8,1% sukcesorów chce przejąć firmę od rodziców, co
niewątpliwie stwarza szansę dla inwestorów finansowych w dobie rosnącej
aktywności na rynku fuzji i przejęć – czy jest to szansa również dla firm
rodzinnych?
Wybór źródeł finansowania przez firmy rodzinne
Wspomniana wcześniej odmienność firm rodzinnych przejawia
się również w aspekcie finansowania działalności. Podmioty te najczęściej
charakteryzują się długoterminową perspektywą prowadzenia biznesu, która
obejmuje kilka pokoleń, a nie kilka lat, co niewątpliwie prowadzi do wysokiej
awersji wobec ryzyka, a w konsekwencji do niechęci skierowanej w stronę
zewnętrznych źródeł finansowania. Jeśli już występuje konieczność wykorzystania
innych zasobów finansowych niż własne środki, firmy rodzinne w Polsce sięgają w
pierwszej kolejności po zewnętrzny kapitał obcy, aniżeli zewnętrzny kapitał
własny, co jest podyktowane przede wszystkim obawą przed utratą kontroli nad
własnym biznesem. Dlatego też dość powszechnym jest przekonanie, że spółki
rodzinne niechętnie podejmują współpracę z funduszami inwestycyjnymi, głównie z
uwagi na wspomnianą już obawę przed utratą swojej niezależności, tożsamości,
pozycji społecznej wykreowanej przez identyfikację z firmą i w końcu po prostu
niechęć do ryzyka, które jest niejako wpisane w definicję firmy rodzinnej.
Przeprowadzone w 2015 roku przez KPMG badanie na temat
postrzegania funduszy private equity (PE) przez przedstawicieli biznesu
rodzinnego w Polsce („Partnerzy w rozwoju? Postrzeganie funduszy private equity
przez biznes rodzinny w Polsce”, czerwiec 2015) jako najistotniejszą barierę
dla ewentualnej współpracy z funduszami PE wskazywało odmienność horyzontów
czasowych. Zwrócono również uwagę na fakt, że w większości przypadków firmy
rodzinne nie zdają sobie sprawy z tego, co fundusze mogą im zaoferować,
traktując PE głównie jako dawcę kapitału, który może pomóc podnieść wartość
firmy, nie widząc często innych korzyści wynikających ze współpracy z
funduszami.
Co więcej, 30% firm nie miało nigdy kontaktu z
przedstawicielami funduszy – brak konkretnych doświadczeń we współpracy u
części firm skutkuje obojętnym postrzeganiem działalności funduszy, a także
traktowaniem kredytu bankowego jako najbardziej atrakcyjnego źródła
finansowania działalności. Oczywiście po drugiej stronie tej relacji znajdują
się fundusze, dla których firmy rodzinne stanowiły trudne obiekty inwestycyjne,
uważane za mało transparentne, z wysokim udziałem nieformalnych powiązań czy
przenikaniem problemów rodzinnych do biznesu. Dodatkowo współpraca jest obarczona
konfliktem postrzegania wartości przedsiębiorstwa, którą poza wartością
ekonomiczną, stanowi dla rodziny wartość sentymentalna (naturalna skłonność do
podwyższania wartości firmy w kontekście jej wyceny).
Fundusze
private equity
Zgodnie z definicją (European Private Equity and Venture Capital Association) fundusze PE skupiają inwestycje kapitałowe w przedsiębiorstwa rynku niepublicznego, których cel stanowić mogą m.in. rozwój nowych produktów lub technologii i w konsekwencji wejście w nowe rynki, dokonanie przejęć, wzmocnienie struktury bilansu przedsiębiorstwa czy rozwiązanie kwestii własnościowych lub/i zarządczych. Szczególną formą private equity są fundusze venture capital, które skupiają swoją działalność przede wszystkim na przedsięwzięciach znajdujących na wczesnym etapie rozwoju bądź na samym początku działalności. W Polsce rynek PE podlega dynamicznemu rozwojowi, w 2015 roku wartość inwestycji PE w wyniosła 803,5 mln EUR (raport KPMG „Rynek private equity w Polsce 2016. Trendy i szanse rozwoju”), co w porównaniu z rokiem poprzedzającym stanowi ponad trzykrotny wzrost i pozwala stwierdzić, że wśród właścicieli polskich firm rośnie świadomość pozytywnego wpływu udziału funduszy PE w przedsiębiorstwie. Rozpatrując obszar Europy Środkowo-Wschodniej Polska pozostaje najatrakcyjniejszym rynkiem – stanowiącym 53% ogółu wartości inwestycji private equity w krajach CEE. Fundusze PE są wsparciem dla firm nie tylko pod względem zaangażowanego kapitału, ale również w zakresie specjalistycznej wiedzy w dziedzinach zarządzania firmą i ładu korporacyjnego, znajomości branży oraz doświadczenia i kontaktów zdobytych na rynkach zagranicznych. Silne merytoryczne wsparcie jest jednym z argumentów dlaczego fundusze PE są dobrą alternatywą dla wejścia na giełdę, jak również dla finansowania bankowego, w przypadku przedsiębiorstw szukających możliwości dalszej ekspansji. Dodatkowo wśród mocnych stron współpracy z funduszami wymienić można m.in.: możliwość uzyskania finansowania na każdym etapie rozwoju, elastyczne podejście funduszy do ryzyka, co wiąże się z poszukiwaniem innowacyjnych rozwiązań, brak wymogu przedstawienia formalnych zabezpieczeń, podwyższenie wiarygodności spółki poprzez współpracę z funduszem (co dotyczy zarówno rynku krajowego, jak i rynków zagranicznych), utrzymanie zamkniętego charakteru firmy, brak dokonywania jakichkolwiek regularnych wypłat gotówkowych oraz brak obniżenia zdolności kredytowej spółki przy zaangażowaniu funduszu.
Fundusze PE dla firm rodzinnych
W literaturze przedmiotu można odnaleźć wiele pozycji
podnoszących problem sukcesji wewnętrznej, rzadziej spotyka się rozważania na
temat rozwiązań zewnętrznych. Istnieje wiele możliwości zapewnienia kontynuacji
działalności poprzez „zewnętrzną sukcesję”, tj. sprzedaż innemu podmiotowi (w
tym również konkurentowi), IPO (Initial Public Offering), czyli oferta
publiczna akcji na rynku regulowanym, czy wykupy, które mogą angażować fundusze
private equity. O ile sprzedaż przedsiębiorstwa obarczona jest ryzykiem
utracenia kultury i tożsamości wypracowanej przez rodzinę założycielską, a
wyjście na rynek z publiczną ofertą przeznaczone jest dla dużych spółek (z
uwagi na bardzo wysokie koszty takiej operacji), to wykupy poprzez fundusz PE
mogą wiązać się z pewnymi korzyściami dla firmy rodzinnej.
Około 70% polskich firm rodzinnych nie posiada strategii
sukcesyjnej, co nadaje procesowi sukcesji rolę najważniejszego wyzwania
stojącego przed spółkami rodzinnymi. W myśl raportu Polskiej Agencji Rozwoju
Przedsiębiorczości („Raport o stanie sektora MSP w Polsce 2016”) trudnościom
sukcesji towarzyszą również problemy związane z rozwojem modelu zarządzania. W
tym miejscu swoją szansę mają fundusze PE, które działają poprzez wprowadzanie
bardziej zaawansowanych systemów zarządzania, mają szerokie możliwości zwiększenia
efektywności operacyjnej, ułatwiają firmom zrozumienie instrumentów
finansowych, których do tej pory firmy nie używały. Co więcej, przywiązują dużą
wagę do zatrudniania profesjonalnych managerów, którzy umożliwią dalszy rozwój.
Nie bez znaczenia pozostaje również możliwość wymiany informacji i doświadczeń
ze spółkami pokrewnymi z portfela funduszu inwestycyjnego.
W kontekście wyłącznie firm rodzinnych współpraca z
funduszami, poza korzyściami wskazanymi w części powyżej dla ogółu
przedsiębiorstw, daje możliwości w zakresie:
1. zachowania przez rodzinę własności i utrzymania
(przynajmniej w części) kultury rodzinnej, z uwagi na fakt, że fundusze
zazwyczaj traktują swoje spółki portfelowe oddzielnie – pozostają one
samodzielnymi podmiotami gospodarczymi
2. pozostania członków rodziny w spółce i jej działalności
operacyjnej
3. utrzymania miejsc w zarządzie – kontynuacja realnego
wpływu na funkcjonowanie przedsiębiorstwa
Z drugiej strony „rodzinność” zawierająca w sobie
przedsiębiorczość, kapitał społeczny i motywację członków rodziny, stanowi o
wartości przedsiębiorstwa coraz częściej zauważanej przez zewnętrznych
inwestorów. Rodzinna solidność, rzetelność, przywiązanie i znajomość biznesu w
skonfrontowaniu z przedsięwzięciami typu start-up, charakteryzującymi się
wysokim poziomem ryzyka i niepewności, okazuje się atrakcyjnym aktywem.
Natomiast doświadczenie inwestora finansowego, świeże spojrzenie na wybrany
biznes może być kluczem do odniesienia sukcesu bądź przezwyciężenia kryzysu
pojawiającego się w przedsiębiorstwach na różnych etapach rozwoju – przede
wszystkim poprzez uświadomienie konieczności restrukturyzacji czy wprowadzenia
procesów optymalizacyjnych. Podjęcie współpracy inwestora finansowego z
przedsiębiorstwem, szczególnie rodzinnym, wiąże się również z osiągnięciem
kompromisu i podjęciem kroków w celu osiągniecia równowagi pomiędzy tymi dwoma
odmiennymi stronami (na ile rodzina jest w stanie zmodyfikować sposób
prowadzenia biznesu, a wymagania ze strony inwestora nie stanowią przeszkody
dla ducha przedsiębiorczości rodzinnej).
Z pewnością taki związek pomiędzy PE a firmą rodzinna nie
pozostaje bez wad – chociażby poprzez wzgląd na różne „filozofie” prowadzenia
działalności gospodarczej. Firmy rodzinne znane są z rozpatrywania
długoterminowej perspektywy, obejmującej również pozafinansowe cele. Z kolei
fundusze PE skupiają się na generowaniu wyniku na zakupie spółki i późniejszym
jej odsprzedaniu, co może wiązać się z negatywnym ich postrzeganiem przez
przedsiębiorstwa rodzinne, jednakże biorąc pod uwagę wcześniej wskazane
czynniki – udział funduszu stanowi bardziej szansę niż zagrożenie dla spółek
rodzinnych.
Jednak, jak w każdym przedsięwzięciu, w którym łączą się
interesy dwóch lub więcej wspólników, każda ze stron musi zdawać sobie sprawę z
wzajemnych wymagań i oczekiwań związanych z inwestycją, tak aby wspólnie
osiągnąć założone cele.
Autor
Paulina Waksman-Skibińska
Senior Analyst, CMT Advisory Sp. z o.o.